๑๓. การวัดและประเมินผล
๑๓.๑ ภาระงาน
๑)
การอ่านออกเสียงบทร้อยกรอง
๒)
การท่องจำบทอาขยาน
๑๓.๒
ชิ้นงาน
- การผลิตงานเขียนประเภทบันเทิงคดี
๑๓.๓
เครื่องมือวัดและประเมินผล
๑.
การวัดและประเมินผลระหว่างการจัดกิจกรรมการเรียนรู้
๑)
การอ่านออกเสียงบทร้อยกรอง
๒)
การท่องจำบทอาขยาน
๒.
การวัดและประเมินผลเมื่อสิ้นสุดการจัดกิจกรรมการเรียนรู้
๑) การผลิตงานเขียนประเภทบันเทิงคดี
๒) คุณลักษณะอันพึงประสงค์
๑๓.๔
เกณฑ์การให้คะแนน
ประเด็น
การประเมิน
|
ระดับคุณภาพของเกณฑ์
|
น้ำหนัก
|
๔
|
๓
|
๒
|
๑
|
การอ่านทำนองเสนาะ
|
อ่านทำนองเสนาะได้ถูกต้องและไพเราะตามหลักการอ่าน
ออกเสียงคำควบกล้ำ ตัว ร ได้ถูกต้องชัดเจน มีการแบ่งวรรคตอนถูกต้องเหมาะสม
|
อ่านทำนองเสนาะได้ถูกต้องไพเราะแต่อ่านผิด ๑ คำ
ออกเสียงคำ ควบกล้ำ และตัว ร
ไม่ค่อยชัดเจน
แบ่งวรรคตอนผิด ๓
แห่ง
|
อ่านทำนองเสนาะได้ถูกต้องแต่ไม่ค่อยไพเราะ
ออกเสียงคำ ผิด ๒-๓ คำ และแบ่งวรรคตอนผิด ๔ แห่ง
|
อ่านทำนองเสนาะไม่ถูกต้อง อ่านคำ ผิดมากกว่า
๓ คำ และ แบ่งวรรคตอนผิด มากกว่า
๔ แห่ง
|
๓
|
การผลิตงานเขียน
|
เนื้อเรื่องมีการลำดับเนื้อหาได้เหมาะสมต่อเนื่อง มีเอกภาพ
ชัดเจน
และให้ข้อคิด ใช้ภาษาได้ถูกต้องและเหมาะสม รูปเล่มสวยงาม
|
เนื้อเรื่องมีการ ลำดับเนื้อหาได้เหมาะสมต่อเนื่อง แต่ขาดความเป็นเอกภาพ ใช้ภาษาได้ไม่ค่อยถูกต้องและ รูปเล่มไม่ค่อยสวยงาม
|
เนื้อเรื่องมีการลำดับเนื้อหาไม่ค่อยเหมาะสม ขาดความต่อเนื่อง ใช้ภาษาได้ไม่ค่อยถูกต้องและ รูปเล่มไม่ค่อยสวยงาม
|
เนื้อเรื่อง มี
การเรียงลำดับเนื้อหาไม่เหมาะสม ขาดความต่อเนื่อง และ
รูปเล่มไม่สวยงาม
|
๓
|
การท่องบทอาขยาน
|
ท่องบทได้ถูกต้องและไพเราะชัดเจนตามหลักการอ่าน
ออกเสียงคำควบกล้ำ ตัว ร ได้ถูกต้องชัดเจน มีการแบ่งวรรคตอนถูกต้องเหมาะสม
|
ท่องบทได้ถูกต้องและไพเราะแต่อ่านผิด ๑ คำ
ออกเสียงคำ ควบกล้ำ และตัว ร
ไม่ค่อยชัดเจน
แบ่งวรรคตอนผิด ๓ แห่ง
|
ท่องบทได้ถูกต้องไม่ค่อยชัดเจน
ออกเสียงคำ ผิด ๒-๓ คำ และแบ่งวรรคตอนผิด ๔ แห่ง
|
ท่องบทได้ไม่ถูกต้องและ อ่านคำ
ผิดมากกว่า ๓ คำ และ แบ่งวรรคตอนผิด มากกว่า ๔ แห่ง
|
๓
|
เกณฑ์การตัดสินคุณภาพในแต่ละประเด็น
ช่วงคะแนน ระดับคุณภาพ เกณฑ์ผ่าน
๑๑ - ๑๒ คะแนน ดีมาก ๘ -
๑๒ คะแนน
๙
- ๑๐ คะแนน ดี
๖ - ๘ คะแนน พอใช้
ต่ำกว่า ๖ คะแนน ปรับปรุง
๑๔. สรุปผลที่เกิดขึ้นกับผู้เรียน (ให้ตอบเชิงคุณภาพที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ของนักเรียน ในประเด็นต่าง ๆ พอสังเขป)
๑๔.๑ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๔
มีความรู้ความเข้าใจในหลักการอ่านทำนองเสนาะ
สามารถอ่านทำนองเสนาะประเภทกลอนนิราศได้ถูกต้องและไพเราะ ผ่านเกณฑ์การประเมินในระดับ ดังนี้
ระดับดีมาก คิดเป็นร้อยละ ๒๕.๑๖
ระดับดี คิดเป็นร้อยละ ๕๘.๑๐
ระดับพอใช้ คิดเป็นร้อยละ ๑๖.๗๔
ระดับปรับปรุง คิดเป็นร้อยละ -
๑๔.๒
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่
๔ มีความรู้ความเข้าใจในหลักการผลิตงานเขียน
สามารถผลิตงานเขียนประเภทบันเทิงคดีและประเมินงานเขียนของผู้อื่นได้ ผ่านเกณฑ์การประเมินในระดับ ดังนี้
ระดับดีมาก คิดเป็นร้อยละ ๒๑.๖๗
ระดับดี คิดเป็นร้อยละ ๕๔.๒๗
ระดับพอใช้ คิดเป็นร้อยละ ๒๔.๐๖
ระดับปรับปรุง คิดเป็นร้อยละ -
๑๔.๓
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่
๔
มีความรู้ความเข้าใจในหลักการท่องบทอาขยาน
สามารถท่องบทอาขยานจากเรื่อง
นิราศพระบาทที่กำหนดให้ได้
ผ่านเกณฑ์การประเมินในระดับ ดังนี้
ระดับดีมาก คิดเป็นร้อยละ ๓๖.๒๓
ระดับดี คิดเป็นร้อยละ ๕๑.๒๔
ระดับพอใช้ คิดเป็นร้อยละ ๑๑.๘๑
ระดับปรับปรุง คิดเป็นร้อยละ ๐.๗๒
๑๕. ปัญหา / วิธีแก้ปัญหา / ข้อคิดเห็น
๑. ในการอ่านทำนองเสนาะมีนักเรียนในกลุ่มพอใช้ออกเสียงตัว ร
คำควบกล้ำไม่ชัดเจน
และทำนองไม่ค่อยไพเราะ
๒.
ในการผลิตงานเขียนมีนักเรียนในกลุ่มพอใช้เข้ารูปเล่มไม่เรียบร้อย
๓.
ในการท่องบทอาขยานในกลุ่มพอใช้จะท่องบทอาขยานไม่พร้อมกันและมี การทดสอบหลายครั้ง
ในส่วนที่ปรับปรุงคือนักเรียนจะท่องบทอาขยานไม่ได้
๑๖. ข้อเสนอแนะ
๑. ในการอ่านทำนองเสนาะได้แนะนำนักเรียนให้ไปฝึกอ่านออกเสียงตัว
ร และคำควบกล้ำจากแบฝึก และทบทวนการอ่านทำนองเสนาะจากแถบบันทึกเสียง
๒.
ในการผลิตงานเขียนควรมีการวางแผนการทำงานให้เป็นระบบ และใช้
ความประณีตในการทำงาน
๓.
ในการท่องบทอาขยานได้ให้นักเรียนกลุ่มปรับปรุงฝึกท่องให้ครูฟังและขยายเวลาให้สอบใหม่ภายใน ๑
สัปดาห์
|